Sabado, Mayo 2, 2015

Mapangaraping Rant #4

"Dream Dad este Dream Job"

“Isa akong fresh graduate na ang pangarap ay maging Producer.”

                Sa ngayon ay wala akong trabaho, tanong mo sa`kin kung bakit. Oh well, kahit hindi mo itanong sasabihin ko pa rin dahil blog ko `to. Gago kasi ako.

                I applied for the position of Account Executive on Job Street for almost 20 times, I thought it`s the best job that suits me. Nagulat ka no? English pa `yan para ramdam mo na pang-Account Executive ang dating, pero hanggang diyan nalang `yan. Hindi kasi pang-Account Executive ang Lola mo, dahil bobo ako sa Math at ayoko ng mga trabahong buburuhin lang ako sa opisina.



               April 23, 2015, nag-apply ako sa isang station na sobrang gustong-gusto ng Mama ko, itago nalang natin sa pangalang “DMUW 93”. Habang nasa jeep ako isa lang ang nasa isip ko noon “Saan ba `yon? Pag ako naligaw mangangamoy araw ako.” Ang init kasi nang mga oras na iyon. Para sure tinawagan ko `yung kaibigan ko tinanong ko siya, “Brad, saan `yong DMUW 93?” May sinabi siyang establishment, sinunod ko naman siya pero dahil may balat ako sa pwet, the situation made what my mind thinks of, in short “NALIGAW PO AKO” binaba ako ni Manong Driver sa may Intersection. Tinawagan ko ulit `yung kaibigan ko at tinanong ko kung saan ako, sabi niya lumagpas daw.

                Para makasigurado na`ko naglakad ako pabalik para mahanap ang DMUW 93, buti nalang naka-rubber shoes ako kundi napaltos na paa ko sa mga lintik na heels. Iniisip mo siguro na para sa maga-apply ng trabaho napakainappropiate ng rubber shoes ko para matuwa ka sasabihin ko na din sa`yong naka-tee shirt ako na may checkered na long sleeves at fitted jeans na tupi ang ilalim na parang gagala lang. Tigilan mo `yang pagkunot ng noo mo, `yun ang gusto kong isuot dahil doon ako mas komportable.

                Habang naglalakad ako may naalala ako, kaka-facial mask lang pala ng mukha ko pero sinuugod ko na sa katirikan ng araw. Iba talaga ang kagaguhan ko. Dahil sa iniisip ko ang mukha kong di kagandahan natapilok ako kasabay ng may nagtext sakin “Good day! This is from *medyo big company*. We received your application and we would like to consider...” Napaisip ako kung tutuloy ko pa ang pag-aapply sa DMUW 93 pero dahil nakita ko na `yung Building tinuloy ko na, nagpasa ako ng Resume at nag-fill up ng application form kasabay narin ng pagbati ko sa mga kakilala ko. P.S. Hindi ako peymus, mga kaibigan ko po talaga sila. Pag-alis ko ng building wala akong makitang pedestrian lane, hindi ko naman isuugal ang buhay ko sa mahabang kalsada na `yon kaya naisipan kong maglakad ng lang papuntang Mall kasi kung sasakay ako ng jeep kakailanganin ko munang tumawid.



               Habang naglalakad ako iniisip ko kung ano bang mas magandang trabaho, `yun bang naghihintay sakin, `yung nagtext o `yung inapply-an ko palang. “BEEEEEP!” Sorry sa lame na sound effects pero bumusina lang po `yung Victory Liner na Bus habang padaan sakin, sabog confetti este sabog eardrums. Kulang nalang murahin ko `yung Driver, pasalamat ka kuya hindi ko natandaan plate number mo kundi isusumbong kita sa LTFRB. Pero thank you din Kuyang Driver kasi dahil `yung busina mo ang naging wakeup call ko. `Yung businang `yon ang dahilan kung bakit ko dinecline `yung text na nareceive ko at napagdesisyunang hintayin ang text nang trabahong inapply-an ko sa araw na `yon.

                Naging steady na ang utak ko at naalalang pangarap ko nga palang maging Producer, hindi man Producer ang umpisa ko alam ko sa sarili kong doon parin ako papunta. Lahat naman kailangan dumaan sa hagdan pag sira ang elevator. Para sakin shortcut ang elevator, lahat ng mabilis umangat, mabilis ding bumabagsak.  Sa building na `yon nasa Fourth Floor ang pangarap ko, maghahagdan muna ako base a kakayahan ko, bawat hagdan may stop over para matuto ako and I`m willing to take that stop over, for me to get my dream. Ow yes! Ang lalim.



                `Yun ang istorya ng kagaguhan ko. Sabi nga nung kaibigan ko, “Gaga ka, ba`t hindi mo pa tinanggap `yung isa.” Sabi ko naman, “Kilala mo `ko. Pag gusto ko gusto ko, gumagawa ako ng paraan para makuha `yung gusto ko, kung noong internship nga naka-tatlong pasa ako ng Resume dahil dun ko gustong mag-OJT, dito pa kaya sa Dream Job ko?”



             Sa tingin mo ba gago ko dahil hindi ko tinanggap `yung ibang trabaho at gusto kong mag-stick to one?

                Uulitin ko ang mga sinabi ko sa itaas, “Isa akong fresh graduate na ang pangarap ay maging isang Producer”. Isa pa, “Sa ngayon ay tambay din akong maituturing dahil umaasa ako sa mga magulang ko habang nagta-type ng mga rants na pampatanggal ng boredom habang kumakain ng Chichirya ay paubos na ang ipon ko na pangsustentong tambay.

P.S. Sorry for those offensive words like “gago”.

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento